Tijdens een locatiebezoek heeft een van de bewoonsters van een pg-verpleeghuis aangegeven een afspraak met je te willen maken. Je hebt een afspraak gemaakt en die afspraak in de agenda van bewoonster gezet. De zus van een bewoonster belt de CVP met de mededeling dat de afspraak voor het gesprek dat hij met de bewoonster gepland heeft, niet doorgaat. Door haar dementie is ze vergeten dat er een afspraak gemaakt is en eigenlijk wil ze de afspraak ook helemaal niet. Ze is er erg onrustig van geworden.
Wat doe je als CVP?
Antwoord:
De cliënt kan te allen tijde contact opnemen met de CVP Wzd. Daarvoor is geen instemming van de vertegenwoordiger nodig. Ook niet als de cliënt een wettelijk vertegenwoordiger heeft, dus een curator of mentor, en wilsonbekwaam is.
Je uitgangspunt als CVP is dan ook dat een ander dan de cliënt zelf die afspraak niet zomaar kan afzeggen. Maar in deze situatie geeft de zus aan dat bewoonster niet zelf kan afzeggen omdat ze niemand wil afwijzen en dus altijd ‘ja’ zal zeggen als haar dat gevraagd wordt. Dan is het niet meer dan logisch dat je het telefoontje van de zus beschouwt als het telefoontje van de cliënt zelf en dus de afspraak uit je agenda haalt.
Maar dit heeft een keerzijde. We zien in de praktijk dat soms de vertegenwoordiger niet wil dat de cliënt met de CVP in gesprek gaat. Dat kan zijn omdat het gesprek mogelijk bij de cliënt onrust veroorzaakt, of dat de cliënt valse hoop krijgt voor iets wat gebleken onmogelijk is. Dan is het dus niet de wens van de cliënt maar die van de vertegenwoordiger om het gesprek af te zeggen. Met de beste bedoelingen en het belang van de cliënt voor ogen maar toch, niet de wens van de cliënt.
Daarom is het uitgangspunt van je functie dat je altijd van de cliënt zelf wil horen als hij de afspraak wil afzeggen. Maar door het ziektebeeld van de cliënt, is dat dus niet mogelijk. Is het dan respectloos om toch te gaan en mevrouw te ontmoeten? Of is het respectloos om de afmelding van de zus te beschouwen als de afmelding van bewoonster zelf? Er is geen eenvoudig antwoord in deze. Wel een alternatief:
Een mogelijkheid is om toch langs te gaan op de locatie en er een locatiebezoek van te maken waarbij je de ruimte laat voor de betreffende cliënt om met je in gesprek te gaan zonder dat je je opdringt. Dat geeft je de gelegenheid om van de cliënt zelf te horen/te ervaren of hij wel of niet met je in gesprek wil gaan.
Heldere afspraken
Als je een afspraak maakt met een cliënt tijdens een locatiebezoek is het belangrijk dat je dat op een voor de cliënt juiste manier vastlegt. Enkel een melding in de agenda is daarbij wel erg kwetsbaar. Een manier is een ‘standaard’ brief met de afspraak, de reden voor de afspraak, een korte uitleg van je functie en je contactgegevens, zodat je bereikbaar bent om over de gemaakte afspraak te communiceren.