Ze woont in een verpleeghuis. Haar dochter is op visite en ze besluiten om een ommetje buiten te gaan maken. De zon schijnt, het is heerlijk weer buiten.
Ze wandelen een stukje buiten en bij terugkomst wacht hun een verrassing. Mevrouw moet twee weken in quarantaine. Mevrouw is erg verdrietig, ook omdat de eerste lockdown periode absoluut geen prettige periode was. Haar man was net overleden en doordat er geen bezoek mocht komen heeft ze veel verdriet gehad.
Volgens het verpleeghuis ging mevrouw tegen de regels in naar buiten. Maar hoe zit dat juridisch?
Juridisch kan dit niet. Er is geen juridische grondslag om mevrouw twee weken op te sluiten. Dat staat niet in de regels van het RIVM, niet in de Wet publieke gezondheid (en dus ook niet in de Tijdelijke wet corona die een aanvulling is op de Wet publieke gezondheid). Iemand tegen zijn wil in quarantaine plaatsen kan alleen met een beschikking van de burgemeester of van de voorzitter van het veiligheidsregio, maar er is hier geen reden om mevrouw te verdenken van besmetting en bovendien is er dan een milder alternatief: een sneltest. Overigens was er in het huis niemand besmet op dat moment.
De enige juridische grondslag zou de Wet zorg en dwang kunnen zijn. Mevrouw valt onder de reikwijdte van deze wet. Maar dan zou ze op grond van deze wet niet naar buiten mogen gaan (vorm van onvrijwillige zorg) omdat ze een ernstig nadeel voor zichzelf of anderen vormt. Gezien het feit dat ze een ommetje ging maken onder begeleiding, heel goed heeft uitgekeken en verder nergens naartoe is geweest kan ik mij niet voorstellen dat er een ernstig nadeel is. bovendien ook dan zijn er zeker minder ingrijpende alternatieven te bedenken.
Wat kan mevrouw nu doen?
ANTWOORD:
De CVP kan samen met mevrouw en haar dochter een klacht indienen bij de www.kcoz.nl. Dit moet nu nog via de zorgaanbieder verlopen. Aangezien de regel nog steeds geldt dat mevrouw niet naar buiten mag, moet deze commissie de klacht binnen twee weken behandelen en uitspraak doen. De klacht is ontvankelijk. De casus gaat weliswaar over corona, maar gaat ook over onvrijwillige zorg: mevrouw mag niet naar buiten. Het is aan de zorgaanbieder om uit te leggen waarom dit niet mag en of alle stappen uit de Wzd zorgvuldig zijn gevolgd.